پرینت سه بعدی چیست ؟

پرینت سه بعدی یکی از جدیدترین تکنولوژی ها در صنعت مدرن می باشد و کلیت آن به این شکل می باشد که یک نازل، متریال ذوب شده یا رزین را روی بستر قرار می دهد و با تکرار این کار به صورت لایه لایه شکل قطعه مورد نظر را به وجود می آورد .

نام دیگر پرینت سه بعدی ،تولید افزایشی یا ساخت افزایشی می باشد اما در بین کاربران این صنعت به کار بردن  واژه پرینت سه بعدی یا چاپ سه بعدی بسیار رایج تر و مورد استفاده قرار گرفته است .

پرینت سه بعدی برای ساخت همه چیز از جمله نمونه اولیه قطعات صنعتی قبل از ساخت قالب نهایی و نیز در ساخت مدل های ریخته گری ، ساخت ماکت های معماری و تولید قطعات صنعتی در تیراژ پایین استفاده می شود همچنین پرینت های سه بعدی در زمینه های پزشکی از جمله تولید اندام های مصنوعی و پروتزها قابل اعتماد هستند و با هزینه ای معقول توانمند سازی زندگی را در همه زمینه ها افزایش داده اند .

انواع روش های پرینت سه بعدی

پرینترهای سه بعدی برای تولید قطعه با توجه به نوع تکنولوژی که درآن ها بکار رفته به انواع مختلفی تقسیم می شوند که دارای روش های مختلفی هستند. هر کدام از  این روش ها مربوط به یک فعالیت می باشند ولی سه روش کلی مورد استفاده که بیشترین کاربرد را دارد به شرح زیر می باشند.

FDM –    یا ( Fused deposition modeling ) که برای ساخت قطعات پلیمری مورد استفاده قرار می گیرد. این روش بسرعت به مقرون به صرفه ترین و سریع ترین روش برای تولید قطعات سفارشی تبدیل شده است و برای مدل های مفهومی و برقراری ارتباط بین طراحی و نمونه نهایی بسیار مناسب است. پرینترهایی که با این روش کارمی کنند با استفاده از یک فیلامنت ترموپلاستیک تغذیه میکنند که با ذوب کردن فیلامنت و سپس اکسترود کردن آن قطعه سه بعدی را به صورت لایه به لایه تشکیل می دهد.

-SLA یا (Setereo Lithography Aparatus)  ) که برای ساخت قطعات کوچک مورد استفاده قرار می گیرد و طی آن مواد اولیه از جنس پلاستیک مایع به نمونه های جامد تبدیل می شوند. در SLA برخلاف تکنولوژی های دیگر، با استفاده از یک مایع و تابیدن اشعه بر روی این مایع و در نهایت جامد شدن آن قطعه ساخته می شود و دارای مخزنی که با پلاستیک مایع پوشانده می شود.

 DLP –  (یا Digital Light Processing) ) که برای ساخت قطعات کوچک مورد استفاده قرار می گیرد . روش DLP مشابه روش SLA بوده که تنها تفاوت این روش ها با هم منبع نوری است که در آنها به کار برده می شود. DLP با استفاده از منبع نور معمولی مانند لامپ های الکتریکی کار می کند و به تمام سطح مخزن پلیمر اعمال می شود. ساخت آن نسبت به تکنولوژی های SLA بسیار سریع تر و دقیق تر می باشد و قطعات تولیدی نیز از وضوح بالایی برخوردار هستند.

SLS –   یا (Selective Laser Sintering) که برای ساخت قطعات فلزی مورد استفاده قرار می گیرد. SLS یکی از روش های تولید افزایشی است که با استفاده از لیزر باعث رسوب مواد اولیه (که معمولاً فلز است) می شود. در این روش لیزر به طور خودکار نقاط تعریف شده را هدف قرار داده و مواد اولیه را برای ایجاد یک ساختار جامد به هم متصل می کند. SLS  تکنولوژی است که به طور جامع برای قطعه سازی سریع و تولید قطعات کم حجم استفاده شده است.